Rozpalanie ognia łukiem ogniowym

Najbardziej prymitywna i czasochłonna

Rozpalanie ognia łukiem ogniowym to najbardziej prymitywna i czasochłonna z prezentowanych przeze mnie metoda rozpalania ognia posiadająca ogromną zaletę- jest łatwo dostępna i łatwa do opanowania.

Dość czasochłonne jest przygotowanie odpowiednich materiałów. Posiadanie przy sobie kawałka sznurka lub sznurówek ułatwia i przyśpiesza przygotowanie wszystkich elementów potrzebnych do wykonania zestawu służącego do rozniecania ognia.

Materiały

Potrzebny jest: łuk- wygięty patyk długości ramienia z luźno założonym sznurkiem, świder, docisk i deszczułka lub gałąź do świdrowania.

Rozpalanie udaje się wykonać używając drewna z popularnych drzew i krzewów: leszczyny, sosny, świerku, jodły, modrzewia, topoli, wierzby, brzozy, lipy, klonu, wiązu, bzu czarnego i innych ale nie wszystkich.

Drewno powinno być w miarę suche. Lekko wilgotne w trakcie tarcia wysuszy się. Nie powinno być spróchniałe.

Świder powinien być wykonany z prostego patyka np. leszczynowego lub wystrugany z gałęzi o długości około 30 cm i grubości kciuka. Dolny koniec powinien być zaokrąglony a górny zaostrzony w szpic co zmniejszy tarcie na docisku.

Docisk może być wykonany z byle czego. Ważne jest tylko żeby był na tyle gruby i twardy żeby nie przewiercił go świder i nie zranił ręki a także żeby wygodnie trzymało się go w dłoni. Korzystnie jest włożyć w zagłębienie w docisku trochę masła lub świeży liść. Zmniejszy to tarcie i docisk nie będzie parzył dłoni.

Łuk można wykonać ze świeżej lub suchej gałęzi. Najlepiej jest znaleźć patyk już wygięty w kształt łuku. Cięciwa powinna być luźna. Można ją wykonać ze sznurka, rzemienia, sznurówek lub upleść z włókien roślinnych lub łyka. Uplecenie zabiera dużo czasu. Trzeba to wykonać starannie aby sznurek w trakcie obracania świdra nie rozerwał się.

Rozpalanie ognia łukiem ogniowym

W deseczce do świdrowania należy zrobić małe zagłębienie a następnie położyć ją na liściu lub kawałku kory. Potem należy owinąć sznurek łuku na świdrze i przyłożyć dolny koniec świdra do zagłębienia a górny włożyć w zagłębienie docisku i przycisnąć. Teraz trzeba przesuwać łuk do przodu i tyłu nadając świdrowi ruch obrotowy. Początkowo należy wykonywać ruchy delikatnie stopniowo zwiększając docisk i prędkość obrotów aż pojawi się dym.

Teraz należy przerwać świdrowanie. W tym momencie mamy już wykonane gniazdo świdra a na podkładce pod deseczkę uzbierało się trochę węgla drzewnego. Teraz należy wykonać nacięcie w kształcie litery V sięgające środka powstałego gniazda.

W tym momencie przystępujemy do właściwego rozpalenia ognia. Należy ponownie rozpocząć świdrowanie i kontynuować aż dym stanie się gęsty a wtedy należy jeszcze bardziej docisnąć, zwiększyć tempo i wiercić jeszcze przez około pół minuty.

Teraz można przerwać. Należy odłożyć delikatnie świder i sprawdzić czy powstały węgiel tli się. Jeżeli nie to ostatnią czynność należy powtórzyć.

Jeżeli węgiel tli się to odkładamy deseczkę i delikatnie przenosimy żar na hubkę lub kładziemy hubkę na tlący się węgiel. Zamiast hubki można użyć bardzo drobnych i suchych trawek, mchu. Teraz można zacząć rozdmuchiwać żar. Początkowo należy robić to bardzo delikatnie stopniowo zwiększając siłę i szybkość. W krótkim czasie powinno pojawić się dużo, coraz bardziej gęstniejącego dymu. Teraz można podłożyć drobnej trawy, cienkich patyczków i odpocząć pozostawiając nasze dzieło naturze. Za chwilę sam pojawi się ogień. Można także nadal dmuchać do momentu pojawienia się płomieni.

Rozpalanie ognia łukiem ogniowym- zdjęcia

Łuk ogniowy w akcji

Na poniższym klipie możesz zobaczyć jak wygląda rozpalanie ognia łukiem ogniowym. Podczas tego rozpalania nie wykonywałem nacięcia gniazda w literę V.

Inne metody prymitywnego i alternatywnego uzyskiwania ognia bez użycia zapałek stosowane przeze mnie możesz zobaczyć tutaj.